this is totally not ME.

ntah apa2 rasanya bila aku rasa akhir2 ni, aku bukan lagi aku.

dengan benda2 kecik yg sangat tak masuk dek akal boleh buat aku rasa jauhhhh hati, tersentuh kaw2.

sakit je bile teringat.

smlm, masa keluar dgn kamal, ahh cerita laki-bini tak patut didedahkan kepada umum, perasan artis pulak nnt.

cuma, aku nak menggambarkan macamana rasa yg ntahapa2 tu, boleh dok ada dalam diri aku.

dialog aku lebih kurang mcm ni la, bunyi nak carik pasal dgn laki sendiri

saya : awak, (tipu, sy tak panggil dia mcm ni, tp untuk menjaga kemaslahatan diri dan tidak ada unsur-unsur yg boleh menjengkelkan org lain, selamatnya sy guna begini sahaja)

awak, saya nak bawak khaleeda pergi Hosp Selayang, check mata dia

dia: senyap.

saya : cengar ke tak, ke buat2 tanak dengar, ke dah tak minat nak dengar org tua nak beranak 4 ni berckp (provoke kan, namanya?)

dia : isk, dengarlah... cuma tak ada masa...

saya : (dlm hati- wah! pandai pulak tak de masa. ) ni start hangat hati dah.

eh,a wak tahu, saya bab anak-anak, bab education anak2, saya tak ade kompromi tau tak (tinggi sikit tune). saya bukan jenis boleh tolak ansur bab anak2. ha.

dia : isk... tak ade masa yg sesuai.. kite kena fikirkan bila boleh bawak dia sekali ke hosp. dah tentu-tentu kena carik masa yg dia boleh pergi sekali. awak ada, saya ada, tp tuan bdn tak de ...tak guna jugak kan?

saya : hamboih !!! pandai lak kona-kona. tadik kata tak de masa. dah la, (bunga-bunga merajuk dah kuar)..klu saya ckp, semua nya nak bangkang, semuanya nak kena pikir, semuanya tak betul.

tak pe la, nnt sy pergi je buat semua sendiri. biar saya je yg perg tanya hosp apa prosedur dia. susah sgt.. (nak terkeluar dr mulut :ade bapak pun tak nak bagi kerjasama, tp rasa mcm kasor dan teringat sy ni membawa budak, cepat2 istighfar)...dah la tu. tak pe je la. sy pergi sorang je. dari a-z biar saya buat. awak jgn sibuk2 masuk campur.

dia: la, mcm tu pulak. (dia mmg klu saya ugut-ugut mcm tu, dia akan ngalah punye... wpun tadi keras2 dia nak menang awalnya).. ok, jap gi kite terus gi spital selayang sama-sama, kite tny prosedur dulu.

saya : tak yah. tadi memula awak tanak kan. kalau tanak dari mula, baik tak yah. tak ikhlas,tak suka org tak ikhlas. (tawar-menawar bermula..jual beli diteruskan)

dia : ala, jgn la cam tu... ni mesti ad ekes tak puas hati dgn saya ni, sbb tu meleret2 ni.. 8 thn, sy kenal sgt awak. mesti ad epape ni, baik ckp.

saya : ape mende? mana ade. org ckp betul2. (mata dah berair. ha, ini lah dia yg sy nak bgtau. ini bukan sy..nangis2, mentel2, gedik2, manja2, emo2 ni, this is not totally ME ok)

dia : isk, ape lak nangis2 ni. eh, dah la dah la.. (hulur kain tuala bekas hingus adilia) iskk jgn la, malu la nangis2 ni. dah tua eh, dah besar dah...

saya : dah la tak suke saya ckp je la. tak yah nak bangkang2 semua benda yg sy bgtau. tak suke ckp tak suke. senang.

dia : eh, ape lak ni... (lagi lembut). ha ko. berjurai ayor mata aku pas tuh. cube bgtau, knp sampai jd mcm ni?

saya : awak lah.. (dah tak boleh simpan lagik dah)... klu dgn saya, satu ebnda kena ckp 2, 3 kali baru nak paham. baru nak buat. klu sy ckp semua nak fire. awak tu... cube tgk msg dlm hp awak ..

dia : msg yg mana pulak ni. klu ade 1000 msg awak, 990 tu msg awak. baki tu msg boss n opis met.

saya : yg nih.. (scroll scroll scroll)

"bang kam, tolong belikan goreng pisang rm 2 boleh tak... mekasihhhhhhh"

dia : laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!itu je?

ceh, mengabihkan bogheh yo.

ok, sekali lagi highlight, benda tu kecik, sy rasa mcm tak puas hati dia tlg belikan goreng pisang utk opismet dia. mcm tak patut. kan. tp itulah...sy dah jadik bukan saya. sgt tak patut.